Vandaag is de dag waarop velen wachten dat ie gaat komen, voor mij een noodzakelijk kwaad.
Pensioen, dagelijks staat er wel ergens iets in de media over dit onderwerp goed of slecht!
Natuurlijk ben ik aan de ene kant blij dat ik met pensioen mag en ook gehaald heb want dat is ook niet voor iedereen weggelegd. Uit noodzaak heb ik bij mijn laatste werkgever erop aangedrongen om met ontslag te gaan, lastig verhaal en heeft ook bijna een jaar geduurd. Wanneer je niet bij de overheid werkt werkt alles tegen je en zeker bij een groen commercieel bedrijf!
Inmiddels heb ik er 48 arbeidsjaren op zitten, gestaan, gewerkt in veel uitvoeringen, ik zeg altijd “12 beroepen 13 ongelukken ;-)”. maar toch altijd met plezier gewerkt vaak hard soms slim maar vooral leuk. Dit lag niet alleen aan het werk maar ook aan de inhoud van je job maar ook de collega’s, heel belangrijk! Alhoewel ik er nu niets meer van hoor en dan komt mijn 2de spreuk, “uit het oog uit het ❤ ”
Ik zit nooit stil en probeer thuis nog van alles te doen, buiten een deel huishouding, tuin onderhoud en de nieuwe hobby 3d tekenen en daarna printen, veel op de fiets soms wandelen en af en toe met de motor een ritje.
Omdat mijn alles en enige liefde de ziekte van Alzheimer heeft kunnen wij niet meer alles doen, gebrek aan interesse van haar kant helaas dat brengt zo’n ziekte ook met zich mee. Ik probeer zo goed als het kan te helpen en nu met Corona durft ze helemaal niet meer de deur uit, alleen naar de kapper, maar die ligt naast de deur dat scheelt.
We gaan zien wat de toekomst ons nog te bieden heeft, misschien volgend jaar nog eens samen op vakantie wie weet.
We gaan nog een beetje genieten.
Groetjes Theo